Hz. Ali ile Fatıma'nın Aç Kalmaları

 

- Allah'ın Rasûlü (s.a.v)bir gün Hz. Fatıma'ya gelerek

“Benim iki oğlum nerededir?” diye sordu. Hz. Fatıma

“Sabah kalktık. Evimizde yiyecek hiç bir şey yoktu. Ağladıklarında onları doyuramayacağımız için, Ali onları alıp dışarı çıktı. Sanırım onları falan yahudinin bahçesine götürdü” dedi. Hz. Peygamber (s.a.v) o tarafa yöneldi. Baktı ki Hasan'la Hüseyin hurmaların dibinde eşilen su çukurunda oynuyorlar, önlerinde de taze hurma vardı. Ali'ye

“Hararet basmazdan önce çocukları eve götürsen olmaz mı?” dedi. Hz. Ali

“Ey Allah'ın Rasûlü, sabah kalktık, evde yiyecek birşey yoktu. Eğer oturursan Fatıma'ya biraz hurma toplayayım” dedi. Hz. Peygamber (s.a.v) de oturdu. Hz. Ali de Fatıma için taze hurma topladı. Onları bir beze koyduktan sonra geldi.

Hz. Peygamber (s.a.v) çocuklardan birini, Hz. Ali de diğerini alarak eve getirdiler.[1]

- Hz. Ali şöyle anlatıyor: Ne bizim yanımızda, ne de peygamberin yanında yiyecek birşey yoktu. Evden çıktım. Yolda bir dinar bulunduğunu gördüm. Nefsimle onu alıp almamak hususunda mücadele ettim. Sonra onu aldım. Çünkü biz çok acıkmıştık ve sıkıntıya düşmüştük. Mal satmak üzere gelen tüccarlara gittim. Onunla un satın aldım. Onu Fatıma'ya getirip bunu hamur yaparak ekmek pişirmesini söyledim. Fatıma hamur yaptı. O hamuru yaparken o kadar halsizdi ki, saçları hamur teknesinin kenarına değiyordu. Sonra Rasûlullah'a gelerek dinar meselesini kendisine açtım, Bana “Yeyiniz, Allah onu size rızık olarak verdi” dedi.[2]

- Hz. Ali şöyle anlatıyor: Peygamberle beraber açtık. Ben karnımın üzerine açlık sebebiyle taş bağladım. Bugün ise, malımın zekatı kırk bin dinarı bulmaktadır.[3]

________________________________________

[1] Terğib, V/175 (Tabarani'den)

[2] Kenzü'l-Ummal, VII/328 (Hennad'dan); Adeni, Muhammed b. Ka'b el-Kurazi'den. Ebu Davud, I/245 (Sehl b. Sa'd'dan)

[3] Heysemi, X/123 (İmam Ahmed'den)

Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu's-Sahabe, sf : 1/301-302.