Bir Savaşta Soğuğun Şiddetinden Ashabın Çukur Kazarak İçine Girmeleri
- Ebu Reyhame şöyle anlatıyor: Bir gazvede Peygamber'le beraberdik. Bir gece yüksek bir yere vardık. Şiddetli bir soğuğa yakalandık. Hatta baktım ki kişilerin bazısı bir çukur eşiyor, içine giriyor ve zırhını üzerine örtüyordu. Hz. Peygamber (s.a.v) bunu gördüğü zaman
“Bu gece bizi koruyacak, nöbet tutacak kim vardır? Ona, faziletine nail olacak bir dua yapacağım!” buyurdu. Ensardan bir kişi kalkarak
“Ben ya Rasûlellah!” dedi. Hz. Peygamber (s.a.v)
“Sen kimsin?” dedi. O adam
“Ben filanım” dedi. Bunun üzerine Rasûlullah (a.s.m)
“Yaklaş!” dedi. Sahabi peygambere yaklaştı. Peygamber (s.a.v) onun elbisesinin bir yerinden tuttuktan sonra dua etmeye başladı. Rasûlullah'ın duasını işittiğimde
“Ben de nöbet tutacağım ya Rasûlellah!” dedim. Bana
“Sen kimsin?” diye sordu.
“Ben Ebu Reyhane'yim” dedim. Hz. Peygamber (s.a.v) bana da dua etti. Fakat arkadaşıma ettiği dua kadar değildi. Sonra Hz. Peygamber (s.a.v)
“Allah yolunda uykusuz kalan bir gözü cehennem ateşi yakmaz” buyurdu.[1]
________________________________________
[1] İsabe, II/156 (İmam Ahmed, Nesai ve Tabarani'den); Beyhaki, IX/149.
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu's-Sahabe, sf : 1/314.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaptığınız için teşekkürler