- Ebu Haysem Enes b. Râfi Mekke'ye vardığında yanında onunla beraber aralarında İyas b. Muaz da dahil Benî Abduleşhel'den birkaç genç daha vardı. onlar kavimleri olan Hazrec'le Kureyş arasında anlaşma yapmak için gelmişlerdi. Mekke'ye vardıklarında Rasûlullah'ın onlardan haberi oldu. Onlara gelerek yanlarına oturdu. Kendilerine dedi ki:
“Sizi buraya getiren ihtiyaçtan daha hayırlı olan birşeyi size teklif edeyim” dedi. Onlar da
“O nedir?” diye sordular. Rasûl-ü Ekrem (a.s.m)
“Ben Allah'ın Rasûlü'yüm. Allah beni kullarına Peygamber (s.a.v) olarak gönderdi. Onları Allah'a davet ediyorum. Allah'a kulluk yapsınlar, hiçbir şeyi Allah'a ortak koşmasınlar diye beni gönderdi ve bana kitabı indirdi” dedi. Bundan sonra Rasûl-ü Ekrem (a.s.m)isteğini onlara zikretti, Kur'an'dan ayetler okudu. İyas b. Muaz genç bir zattı. Kavmine hitaben
“Ey kavmim! Muhammed'in söylediği, Allah'a yemin ederim ki bizi buraya getirenden daha hayırlıdır” dedi. Bunun üzerine Ebu Haysem Batha denilen Mekke'nin bir yerinden bir avuç kum alarak İyas b. Muaz'ın yüzüne serpti ve
“Yakamızı bırak! Hayatımla yemin ederim ki biz Muhammed'e iman etmek için değil, buraya başka bir şey için geldik” dedi. Böylece İyas sustu, Rasûl-ü Ekrem (a.s.m)de onların yanından çıkıp gitti. Onlar da Medine'ye döndüler. Evs ile Hazrec arasında meşhur Buas savaşı oldu. İyas bin Muaz az bir zaman sonra öldü. Mahmud bin Lebid der ki: “Kavmimden İyas ölüm halinde iken yanında bulunan biri bana haber verdi. Onlar İyas'ın son nefesine kadar Lâilâheillallah dediğini, tekbir getirdiğini işittiler. Onlar İyas'ın müslüman olarak öldüğünde şek ve şüphe etmediler. İyas o mecliste Rasûlullah'tan o sözlerini dinlediğinde bunu anlamış ve kabul etmişti.[1]
[1] Ebu Nuaym, (Mahmud b. Lebid'den); Ahmed ve Tabarani, Heysemi, VI/36; İbn İshak, Meğazi; İbn Hacer, İsabe, I/91, (Ricali sikadır)
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu's-Sahabe, sf : 1/74.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaptığınız için teşekkürler