3. FASIL: HZ. PEYGAMBER'İN MÜŞRİKLERİ İSLÂMA DAVET ETMESİ

 

 Hz. Peygamber'in Ebu Cehil'i İslâm'a Davet Etmesi

- Muğire bin Şube şöyle anlatıyor: Rasûlullah'ı ilk tanıdığım günde, Ebu Cehil b. Hişam ile beraber Mekke'nin bazı sokaklarından gidiyorduk. Hz. Peygamber (s.a.v)  bize rastladı ve Ebu Cehil'e 

“Ey Ebu Hakem! (Bu Ebu Cehil'in künyesidir). Allah'a ve Allah'ın Rasûlü'ne gel! Seni Allah'a davet ediyorum” dedi. Ebu Cehil 

“Ey Muhammed! Sen bizim mabudlarımıza küfretmekten vazgeçer misin? İster misin, biz senin tebliğ ettiğine şahidlik edelim! Biz şahidlik ederiz ki sen tebliği yaptın. Allah'a yemin ederim, eğer ben senin söylediklerinin hak olduğunu bilseydim sana tâbi olurdum” dedi. Bunun üzerine Rasûl-ü Ekrem (a.s.m)bizim yanımızdan geçip gitti. Ebu Cehil, bana yönelerek şöyle dedi: 

“Allah'a yemin ederim, ben onun söylediklerinin hak olduğunu biliyorum. Fakat ona tâbi olmaktan beni meneden birşey vardır: Kusayoğulları[1] ‘Hicâb (Kâbe'nin anahtarları) bizdedir' dediler. Biz onlara ‘peki' dedik. Sonra ‘Sikaye (hac mevsiminde hacılara su vermek) bizim hakkımızdır' dediler. Biz ‘peki' dedik. Sonra ‘Nedve (istişare için Kureyş'in toplandığı yer. Bunu Kusay inşa etmiştir. Kureyş'in Şura meclisi mesabesinde idi) bizimdir' dediler. Biz ona da ‘peki' dedik. Sonra ‘Liva (harp sancağı, bunu ya Kusay taşıyordu veya istediğine veriyordu) bizimdir' dediler. Biz buna da ‘peki' dedik. Sonra gelen hacılara yemek yedirdiler. Fakat biz de yedirdik. Nerdeyse bu haslet konusunda eşit derecede idik. Sonra dediler ki: ‘Bizden bir Peygamber (s.a.v)  geldi'. İşte vallahi ben bunu kabul etmem...”[2]

[1] Kusay, Rasulü Ekrem'in dördüncü dedesidir. Kureyş'in iftihar edeceği hasletlerini tesis eden odur. Kureyş'i evvela bir araya getirdi, saflarını düzeltti. Mekke'nin riyasetini Huzaa'dan alıp Kureyş'e verdi. Kureyşliler de onu Mekke Emiri olarak tayin ettiler. Böylece Kusay, Kab bin Luey'in sülalesinden Mekke'nin ilk kralı olan kişidir. Kavmi ona itaat etmiştir. Mekke'nin anahtarı, Zemzem kuyusu, hacılara yedirilen yemek, istişare evi Dar'un-Nedve ve Kureyş'in savaşlarda bayrak taşıma hakkı onun elindeydi. Mekke'nin bütün şerefi ona verilmişti. Taberi, II/258

[2] Beyhaki, (Muğire b.Şube'den); Bidaye, III/64; İbn Ebi Şeybe; Kenz'ul-Ummal, VIII/129. (Bu kaynakta ibare şöyledir: “Ey Ebu Hakem! Allah'a Rasulü'ne, O'nun Kitabı'na gel! Seni Allah'a davet ediyorum”).

Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu's-Sahabe, sf : 1/67.