- Hz. Ebubekir şöyle anlatıyor: İslâm'da Hudeybiye fethinden daha büyük bir fetih yoktur. Fakat insanlar o gün Hz. Peygamber'le Rabb'i arasında olan şeyleri göremediler. Kullar işi acelece istiyorlardı. Cenab-ı Hak ise kulların acele etmesiyle acele etmez, ta ki işler Allah'ın irade ettiği noktaya varırlar. Andolsun, veda haccında Suheyl bin Amr'a baktım. Kurban kesilen noktanın yanında ayakta duruyordu. Hz. Peygamber'in kurbanlık develerini yaklaştırıyordu, Rasûlullah (a.s.m) da onları kendi eliyle kesiyordu. Hz. Peygamber (s.a.v) berberi çağırdı. O da peygamberin başını traş etti. Baktım ki Suheyl, Hz. Peygamber'in kesilen kıllarından topluyor, onları iki gözünün üzerine koyuyordu. Bir de Hudeybiye gününde müşriklerin elçisi olduğu zamanda, besmeleyi kabul etmeyişini, Rasûlullah (a.s.m) kelimesini reddedişini de görmüştüm. O zaman onu hidayete erdiren Allah'a hamd ettim.”[1]
[1] İbn Asakir (Vaki'den); Kenzü'l-Ummal, V/286.
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu's-Sahabe, sf : 1/141.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaptığınız için teşekkürler