DİL

   

                        DİLİN AFFETLERİ

5872- Ebu Sa'idi'l-Hudri radıyullahu anh, Resülullah aleyhissalatu vesselam'dan anlatıyor:
"Âdemoğlu sabaha erdimi, bütün azaları, temenna edip: " Bizim hakkımızda Allah'tan  kork. Zira biz sana tabiyiz. Sen istikamette olursan biz de istikamette oluruz, sen sapıtırsan biz de sapıtırız!"
Derler."
Tirmizi, Zühd 61, (2409)
5873-Süfyan İbnu'l Abdullah radıyullahu anh anlatıyor: "Ey Allah'ın Resulü dedim, uyanacağım bir amel tavsiye etbans!" şu cevabı verdi:
"Rabbim Allah'tır de, sonra doğru ol!"
"Ey Allah'ın Resulü dedim tekrar. Benim hakkımda en çok korkuğunuz şey nedir?" Eliyle dilini tutup sonra : "İşte şu!" buyurdu."
Tirmizi, Zühd 61, (2412).
5874-Ebu Hüreyre radıyullahu anh anlatıyor: " Resülullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Allah'a ve ahiret gününe inanan kimse ya hayır konuşsun ya da sussun ."
Tirmizi, Kıyamet 51, (2502)
Tirmizi'nin İbnu ömer radıyullahu anh'tan yaptığı diğer bir rivayette Resülullah: "Kim susarsa kurtulur" buyurmuştur.
5875-Ali İbnu'l-Huseyin , Ebu Hüreyre radıyullahu anh'tan naklediyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
" Kişinin mâlâyâni şeyleri terki islam'ının güzelliğinden ileri gelir."
Tirmizi, Zühd 11, (2318, 2319); Muvatta, Hüsnü'Hulk 3. (2, 903).
5876-Hz. Enes radıyullahu anh anlatıyor: " Bir adam ölmüştü, diğer biri, Resülullah aleyhissalatu vesselam'ın işiteceği bir şekilde onun için şöyle söyledi: "Cennet mübarek oldun !" Resülullah aleyhissalatu vesselam sordu:
"Nereden biliyorsun? Belki de o mâlâyâni konuştu veya kendisini zengin kılmayacak bir miktarda cimrilik etti"
Tirmizi, Zühd 11, (2217).
5877-Hz Ebu Hüreyre radıyullahu anh anlatıyor: "Resülullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
" kul (bazan), Allah'ın rızasına uygun olan bir kelam, ehemmiyet vermeksizin sarfeder de Allah onun sebebiyle cennetteki derecesini yükseltir. Yine kul ( bazan) Allah'ın hoşnutsuzluğuna sebep olan bir kelimeyi ehemmiyet vermeksizin sarfeder de Allah, o sebeple onun cehennemdeki derecesini yetmiş yıllık aşağıya atar."
Buhari, Rikak 23; Müslim, Zühd 49, (2988); Muvatta, 4, (2, 985); Tirmizi, Zühd 10, (2315).
5878-Kays İbnu Ebi  Hazım rahimehullah anlatıyor: " Hz. Ebu Bekr radıyullahu anh, Zeyneb adında Ahmesli bir kadının yanına girmişti. Onun hiç konuşmadığını gördü: " Nesi var, niye konuşmuyor?" diye sordu. Oradakilere:
"Hiç konuşmadan Hacc yapıyor!" dediler. Hz. Ebu Bekr kadına:
"Konuş. Zira bu yaptığın helal değil, bu cahiliye işidir" dedi. Kadın da konuşmaya başladı. Önce:
"Sen kimsin?" diye sordu. Hz. Ebu Bekr:
"Muhacirlerden biriyim!" dedi.
"Hangi muhacirlerdensin ?"
"Kureyş'ten."
"Kureyş'ten kimlerdensin?"
"Oo! Sen çok soru sordun! Ben Ebu Brkr'im."
"Allah'ın cahiliyeden sonra bize lutfettiği bu güzel din üzerine ne kadar baki kalacağız?"
"İmanlarımız müstakim (doğru yolda) olduğu müddetçe bakisiniz.
" İmanlar ne demek?"
"Kavmindeki reisler ve eşraflar var ya, halka emrederler halk da onlara itaahat eder?"
"Evet!"
"İşte onlar imamlardır."
Buhari, Menakıbu'l-Ensâr 26.
5879-Hz. Büreyde radıyullahu anh anlatıyor: " Resülullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Münafığa " efendi" demeyin. Zira eğer o, seyyid olursa Allah'ı kızdırırsınız. "
Ebu Davud, Edeb, 83, (4977).
4880- Ümmü Habibe radıyullahu anh anlatıyor: " Resülullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Ademoğlu'nun , emr-i bi'l-ma'ruf veya nehy-i ani'l-münker veya Allah Teala Hazretlerine zikir hariç bütün sözleri lehine değil akeyhinedir."
Tirmizi, Zühd 63, (2414).
4881- İbnu Amr İbni'l-Âs radıyullahu anh anlatıyor: " Resülullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Allah Teala Hazretleri,  insanlardan, sığırların dilleriyle toplamaları gibi , dilleriyle toplayan belagat sahiplerine buğzeder."
Tirmizi, Edeb 82, (2857).