22. FASIL: HZ PEYGAMBER'İN BÜTÜN ASHABININ AÇ KALMASI

 

Hendek Günü Ashabın Aç Kalmaları ve Üşümeleri

- Ebu Cihad'ın oğlu babasına

“Ey baba, siz Rasûlullah'ı gördünüz, onunla arkadaşlık yaptınız. Andolsun, eğer ben Rasûlullah'ı görseydim şöyle şöyle yapardım!” dedi. Babası

“Allah'tan kork ve yavaş ol! Nefsimi elinde tutana yemin ederim, Hendek gecesinde Rasûlullah (a.s.m) ile beraberdik. Peygamber (s.a.v) “Kim gider de şu kavmin haberini bize getirirse Allah onu kıyamet gününde bana arkadaş yapacaktır” buyurdu. Halktan hiç kimse kıpırdamadı. Çünkü hem açtılar, hem de çok üşümüşlerdi. Üçüncü defa Hz. Peygamber (s.a.v) “Ey Huzeyfe!” dedi. Ve Huzeyfe'yi gönderdi.[1]

- Hz. Peygamber (s.a.v) bir ara ashabının yüzlerinde görülen açlık emarelerine baktı. Onlara

“Müjdeler olsun! Üzerinize öyle bir zaman gelecektir ki herhangi birinize sabah bir kab tirid (et yemeği), akşam da bir kab tirid verilecektir!” dedi.

“Ey Allah'ın Rasûlü! Biz o gün hayırlı oluruz!” dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.v)

“Bugün siz o günkünden daha hayırlısınız” buyurdu.[2]

- Rasûlullah'ın ashabından öyle kimseler vardı ki, günlerce yiyecek birşey bulamıyordu. Derileri alıp ateşte yakıyor ve onları yiyordu. Hiçbir şey bulamazsa bir taş alıyor, karnına bağlıyor ve böylece belini düzeltiyordu.[3]

________________________________________

[1] İsabe, IV/35

[2] Terğib, V/422

[3] Terğib, V/179

Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu's-Sahabe, sf : 1/308.