- Ebu Hureyre şöyle anlatıyor: Ashabı Suffe'den yetmiş kişiyi gördüm. Hiçbirisinin sırtında bir aba yoktu. Ya bir izar vardı veya boyunlarına bağlamış oldukları bir elbise. Kimisinin elbisesi baldırlarının yarısına kadar iniyordu, kiminin de topuklarına kadar inerdi. Avret yerleri görünmesin diye elleriyle elbiselerini tutarlardı.[1]
Hz. Aişe'nin huzuruna bir kişi geldi. Hz. Aişe'nin yanında cariyesi vardı. Cariyenin sırtında bir elbise vardı ki fiatı beş dirhemdi. Hz. Aişe o kişiye “Gözünü kaldır ve cariyeme bak! O bu elbiseyi evde giymeye dahi tenezzül etmiyor. Halbuki Hz. Peygamber (s.a.v) zamanında bundan bir elbisem vardı. Medine'de süslenmek isteyen her kadın o elbiseyi benden emanet alırdı” dedi.[2]
________________________________________
[1] Terğib, III/397; Ebu Nuaym, Hilye, I/341. Burada “Ben ashabı suffedendim. Hiç birimizin sırtında tam bir elbise yoktu. Ter, kir ve tozdan, vücudumuzda izler oluşmuştu” deniyor. Bu rivayet, Vasile b. el-Eska'dan geliyor.
[2] Terğib, V/164
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu's-Sahabe, sf : 1/316.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaptığınız için teşekkürler